Marmor Laas, Süd Tirool

Laas , Marmor Laas zoals het in de hele wereld bekend staat, waar zelfs een groot aantal trottoirs van marmeren blokje zijn gemaakt. Weliswaar minder bekend dan Carrara en minder productie dan Carrara, maar beter van kwaliteit.

In Laas ben ik met een Marmor-Führung mee geweest. Niet diegene die ik wilde (naar de groeve zelf)  maar die werd tijdelijk niet gegeven vanwege juridische probleempjes. Maar goed, het alternatief was ook de moeite waard. Er is overigens maar één bedrijf dat in Laas mamer ontgint, in tegenstelling tot Carrara en omgeving waar heel veel groeves en bedrijfjes zijn.

Het marmer van Laas blijkt al in de oudheid gebruikt te zijn bij de Romeinen en in latere tijden werd het als luxe artikel ook door adel en vorstenhuizen gebruikt. Pas echt commercieel werd het gewonnen sinds eind 18 eeuw.  De groeve ligt 600-700 meter hoog in de bergen en tijdens de korte film werd duidelijk hoe inventief het marmer wordt gewonnen en naar het bedrijf wordt verplaatst.

Zonder al te veel details… Marmer blokken worden gezaagd in gangen in de berg, met een laadschop naar een kabelbaan verplaatst die over een dal heen gaat, vandaar op een platte wagen over rails naar de bovenkant van de  “Bremsberg” en het dal in.  Blokken van ca 2 m3 groot, 4 tot 5 duizend kilo zwaar. Bij dat laatste traject het dal in wordt uitgebreid gebruikt gemaakt van de zwaartekracht. De helling van de rails op de Bremsberg is op sommige plaatsen zelfs 45 graden. Spectaculair!!. Een locomotief met platte wagen staat onder in het dal klaar en de laatste 600 meter gaan weer over de rails rechtstreeks het bedrijf in. Het bijzondere is dat dit systeem een kleine honderd jaar geleden bedacht is, in een half jaar is aangelegd en nog steeds ongewijzigd is. Het functioneert uitstekend.

Ik hoorde nog een aardige anekdote. Franz Joseph, keizer van het Habsburgse rijk (begin 20e eeuw), wilde ook een marmeren beeld van zichzelf hebben en gaf opdracht het in Laas (Süd Tirool…) te laten maken. Aan het einde van de eerste wereldoorlog (waar de Habsburgers tweede werden) was het beeld klaar, maar Süd Tirool was inmiddels van baas verwisseld en bij Italië gekomen. Omdat het nu een delicate en gevoelige zaak was, werd het beeld verstopt/opgeborgen in een geitenstal waar het in 1986 weer werd herontdek. De gemeente heeft uiteindelijk het beeld aangekocht en het staat nu bij een Bank in Laas.

Deze keer geen filosofisch moment maar een hmmm momentje. Ik had een beeldje van klei gemaakt om mee te nemen als voorbeeld, maar echt tevreden was ik er niet mee. De dag voor vertrek heb ik het rigoureus aangepast, maar de verbeterde versie was erg zacht en niet droog. Zeker niet droog genoeg om 14 dagen in de warme zon te overleven. Dus, snel nog een mal gemaakt en alles meegenomen om het onderweg af te maken.Tot zover... niets bijzonders. Maar,

daar stond ik dus, gisteren, op de parkeerplaats van het “Hotel zur Post” in het volle zicht van iedereen. Bergschoenen, onderste helft mijn oude groene overall dichtgeknoopt rond het middel, daarboven mijn oude groene werktrui, oud petje op, latex handschoenen aan en bezig met het kneden van iets engs…. (kneed-epoxy)

 Op dat moment zag ik me al met gespreide benen en armen op de grond liggen, flash granaten, twee overvalteams van de Carabinieri, getrokken pistolen, allemaal op mij gericht, omdat er een terrorist was gesignaleerd die iets aan het kneden was ..  Hmmmm,  leef gevaarlijk, Weer een keer geluk gehad.. : - )

Especially for my diving friends… I just crossed the Resschen pass ( 1500 meters) and saw a lake with a single tower in it. (see photo)  Why didn't I bring any equipment, I would have loved to get wet !!! Just one question..after a good night sleep at 500 meter altitude, (980 bar at sea level) , I travelled through the mountains for 3 hours… what was my tissue code ??)

OK, tijd voor bed en boek.. is het niet songfestival ??? even zo kijken.

Morgen ben ik in Azzano.