Ik leef nog

Tot mijn schrik zag ik vanmorgen dat het alweer vier dagen geleden was sinds ik iets van me heb laten horen. Maar wees allemaal gerust, ik loop niet in zeven sloten tegelijk en ik heb tot nu toe nog maar een keer een beetje op het gewricht van mijn duim geslagen, een niet onbekende gebeurtenis zoals de beeldhouwers onder jullie weten. Overigens allen dank voor de reacties, heel leuk om te lezen.

Inmiddels ben ik al weer een paar dagen hier, ik heb een steen die me bevalt en ben er flink mee aan de gang gegaan. Mijn uitdaging was een steen te vinden waar mijn ontwerpje in paste maar dan een keer of 4 zo groot. Er liggen hier op de Campo een redelijk aantal stenen waaruit te kiezen valt tegen zeer redelijke prijzen. Daarnaast is het mogelijk dar diegene die klein willen werken stenen worden gezocht in de rivier die hier vlakbij stroomt (kostprijs nul..).  Er liggen daar ontelbare kleine (paar kg) tot grotere stenen in (15-25 kg). De cursisten die hiervoor kiezen beginnen maandagmorgen met in en langs de rivier een mooie steen uit te zoeken (die draagbaar is). De stenen worden vervolgens per auto naar boven gebracht en het werk kan beginnen. In een of twee weken komen daar -meestal volledig handmatig- mooie resultaten uit. Als je wat meer wilt, kan je een steen uitzoeken uit de voorraad de Campo, grotendeels marmer maar ook travertin, Belgische hardsteen ( nee niet die wij in Echt gebruiken) een diep zwarte steen, moeilijk te verkrijgen en fors aan de prijs maar oh zo mooi. Ik zal wat namen van de stenen noteren voor de liefhebbers.

Zelf moest ik een stuk marmer een van minimaal  60x35x35 hebben, wat hier niet op de Campo was.Ik ben daarom eind van de morgen meegereden naar naar Pietra Santa waar Marco, onze plaatselijke stenenleverancier het een en ander heeft liggen. Net niet mijn maat maar wel heel dichtbij. daar heb ik er een van uitgekozen. Het alternatief was twee dagen wachten want dan moesten ze zagen en de kraan om te tillen was nog even niet beschikbaar omdat die onlangs in de rivier gevallen (....Italië ).

Maandagmiddag heb ik een hoop zaken voorbereid en uiteindelijk lag -zoals afgesproken- dinsdagmorgen mijn steen klaar. (ondanks Italië....). Intussen heb ik vlijtig gewerkt, veel geleerd en heel veel van het geleerde afgelopen jaren in de praktijk gebracht (dank Michel)  en ben tevreden.

Als laatste wil ik jullie "mijn moment" van afgelopen dagen niet onthouden, ook omdat jullie het toch wel op de een of andere manier zullen horen.

Een paar dagen gelden, slecht weer, regen en aten we dus tussen de middag binnen, verdeeld over een paar ruimtes. Normaal zorgt Saskia voor toevoer en afvoer van eten, vuile borden etc maar in dit geval met meer ruimtes hielpen wij waar nodig zelf ook mee. Iedereen was toch wat en zeker koud en zelf had ik over mijn korte broek mijn overall aangetrokken. Binnen had ik die half uitgegaan met de mouwen om mijn middel geknoopt. Op een gegeven moment wil ik uiteraard ook mijn goede wil tonen, verzamel wat borden om me heen,  sta op en loop weg... Twee passen verder zakte mijn overall naar beneden, (oeps, mouwen waren los) intuïtief zet je dan de benen wijd om niet helemaal op je gezicht te gaan en ik strompelde dus benen wijd, overall op mijn knieën, oude afgeknipte spijkerbroek er onder, terug naar de tafel. Het is duidelijk dat dat niet onopgemerkt voorbij gaat in een kleine ruimte met tien man rond een tafel. Het gelach was lang en ik stond duidelijk in het middelpunt. Saskia kwam net binnen om wat te halen en even laten hoorden we het in de keuken ook schateren. Twee minuten later ook de ruime boven.

Ik heb het nog proberen te verkopen door "zachtjes" tegen Sionja (naast me ) te zeggen dat ik het met opzet had gedaan wat .. ook weer reden voor een hoop grappen was.

Hier kom ik dus nooit meer van af. En omdat de verhalen sneller gaan dan het licht heb ik jullie ook maar laten meegenieten.

Als laatste, wat foto's van afgelopen dagen, Laas en Azana.

Tot zover vandaag... Morgen rustdag, geen flex, geen lucht, geen herrie, Ruhetag.