De kop is eraf

Zoals ik al vertelde, de volgende bijdrage komt niet uit Merkelbeek, maar uit Tirool, om precies te zijn uit Ehenbichl, een soort buurtschap van Reutte, net over de grens van Duitsland, richting Innsbruck.

In eerste instantie zou ik vrijdag vertrekken met een dag speelruimte in Noord-Italië, maar nadat ik me realiseerde dat onmiddellijk voor het Pinksterweekend was en nadat ik de ANWB site had bekeken voor de drukte op de snelwegen, had ik mijn plan snel aangepast. En dat is maar goed ook want zelfs vandaag was het erg druk, heel veel wegwerkzaamheden en best een hoop ongelukken. Al met al heeft me dat een klein uur extra gekost (op zes uur rijtijd). Wat verder tegenviel was de temperatuurschok. ik ging weg in korte broek en polo met bijna 20 graden en een lekker zonnetje en kwam aan in de regen met 8 graden. Toch maar een trui aan gedaan en om te gaan eten mijn korte broek vervangen door (mijn enige) lange broek die ik heb meegenomen. 

Wat trouwens een prettige meevaller was, was de cultuurschok. Een beetje bizarre gewaarwording trouwens. Zodra ik Oostenrijk binnenkwam en de snelweg af ging, leek het of ik...  zeker 50 jaar terugging in de tijd. De tijd dat ik met mijn ouders als zevenjarige in Oostenrijk op vakantie ging. Naaldbossen, heel veel groene weides, een heuvelachtig landschap met bergen (met sneeuw!!) op de achtergrond en houten blokhutten op de weilanden met af en toe een Bauernhof. Een soort aha Erleebnis. Ook mijn tijdelijke slaapplaats voor de nacht is op zo'n ( B&B) Bauernhof. Ik werd ontvangen door een hartstikke vriendelijke oma die de honneurs waarnam voor haar dochter met als eerste de vraag of ik koffie of thee wilde, waarbij ik ook een groot stuk hausgemachter Kuchen kreeg. "Als ik nog meer wilde, moest ik gewoon pakken, er was genoeg".  Een uitstekende goedmaker voor de temperatuurschok. Overigens gaat dat slechte weer in rap tempo jullie kant op en wordt het hier beter.

De dag van morgen... gaat naar Laas, ook wel Lasa genaamd in Süd Tirool wat bekend staat voor het Laaser Marmer. Het is hooguit een paar uurtjes rijden wat betekent dat ik op tijd ben om morgenmiddag mee te gaan met een uitgebreide Mormor Führung. ( Leo, bedankt voor de tip !) In Laas blijf ik een extra dag en Zondag komt de laatste 700 km naar Azzano, een klein bergdorpje in de buurt van Carrara waar ik twee weken ga kappen. Ik ben erg benieuwd en verheug me er enorm op. Ik wil uiteraard geen enkelen bevriende beeldhouwer jaloers maken maar kijk maar eens op ....http://www.campo-altissimo.com/nl/welkom.html

Nog een filosofisch momentje vanuit de auto. Alleen reizen is niet zo gezellig maar geeft vrijheid om te rijden en stoppen waar je wilt.. en er is geen afleiding van je passagier. Daarnaast is je concentratie op de weg en het verkeer veel beter wat uiteindelijk ten goede komt een je gezondheid en aan de gezondheid van je auto. Zoals Kruif heeft gezegd, alle voors hebben zijn tegens.

Mijn boek ligt klaar en mijn donzen dekbed wacht in mijn met veel hout beklede kamer.

Tot.. een volgende keer